من مطمئن هستم آلکس یک روز دیگز از کوه ها باز نخواهد گشت....

 

پاییز سال 1999 قله شیشاپانگما

 

هوای خوب برای سه نفر از اعضای تیم آمریکایی که برای صعود این هشت هزار متری و و فیلم برداری وفرود با اسکی از قله آن در کمپ اصلی بودند بسیار وسوسه بر انگیز بود.

آنروز روز استراحت بود ولی آن سه نفر تصمیم می گیرند یک ساعتی در اطراف کمپ اصلی راه بروند. همه چیز بی دلیل خوب بود هوای بسیار صاف و آفتاب و آسمان بدون یک لکه ابر. آنها در حال عبور از یک پهنه برفی بودند که بهمنی بسیار بزرگ از بالای کوه ریزش می کند.

 

از آن بهمن هایی که همه ما از دور  در کوه های بلند دیده و زیباییش را تحسین کرده بودیم  ولی این بار داستان دیگری بود . ما زیر بهمن قرار داشتیم . این حرفی بود که "کنراد آنکر " بعد ها گفت .

 

من به سمت پایین دویدم و آلکس و نفر سوم بسمت جلو . چند دقیق بعد باد بهمن من را بلند کرد و به زمین کوبید اما من از مسیر بهمن اصلی دور شده بودم . هنگامی که به خود آمدم  هیچ اثری از آن دونبود.

بدینسان آلکس لوه یکی از برترین و قویترین کوهنوردان دنیا با این جهان خداحافظی کرد.

.................

..............................

..............................................

 

شهرت آلکس لوه تنها به خاطر صعود های بی نظیر و پر تعدادش در تمام گوشه و کنار دنیا نبود. او به معنی واقعی یک انسان بود.

کدخدای یک دهکده کوچک در بالتورو پاکستان در باره او چنین می گوید:

 

خارجیان زیادی از دهکده من عبور کردند اما فقط او بود که جلو آمد با من صحبت کرد و اجازه گرفت به ده وارد شود و به خانه من بیاید. خدا او را حفظ کند . در خانه من همیشه بر روی او باز است .

 

قدرت بدنی در کوهستان بین کوهنوردان ضرب المثل بود و او بارها از این توانایی اعجاب آور در امداد رسانی به دیگر کوهنوردان استفاده کرد. که یکی از شاخص ترین این نمونه ها بدوش کشیدن و پایین آوردن یک کوهنورد مصدوم بر روی یخچالهلی کوه دنالی ( مک کینلی ) از ارتفاع 6000 متری بود.

او بارها صعود های خود را برای امداد رسانی به کوهنوردان  سانحه دیده نیمه تمام گذاشت .

 

دامنه فعالیت های او از دو صعود بر تارک اورست تا گشایش مسیر در بلندترین و دورافتاده ترین رخ های سنگی دنیا از یخنوردی در مسیرهایی که هیچکس دیگر قادر به تکرار آن نشد تا صعود های سنگنوردی در مسیرهای 5.13  گسترده بود.

یکی از آخرین فعالیت های او صعود دیواره جنوب غربی عظیم  Great Trango Tower به همراه تیم کمپانی TheNorthFace بود. صعودی که برای اولین بار در جهان لحظه لحظه مراحل ان بر روی شبکه اینترنت پخش می شد.

 

در آخرین مرحله صعود آنها بیش از 12 روز مدام بر روی دیواره بسر برده بودنددر آخرین روز و در حالیکه می دانستند اگر از هوای خوب آن روز استفاده نکنند دیگر هیچ شانسی نخواهند داشت  خود را به انتهای طناب های ثابت رساندند .

نفراتی که در کمپ اصلی بودند دیدند که آلکس اولین طول را سرطناب صعود کرد. بعد طول دوم . بعد طول سوم بعد طول چهارم و بعد طول پنجم !!!!

پنج طول طناب گشایش مسیر در ارتفاع بالای 6000 متر آن هم  در یک روز.

 

چند ماه بعد از این صعود آلکس برای برای همراهی تیم فیلم برداری فرود با اسکی از شیشاپانگما به تیت رفت و در روزی آفتابی در مسیری ساده برای همیشه به کوهستان پیوست .

 از او سه پسر به یادگار مانده است . پسرانی که همه می دانستند بسیار بیشتر از کوهستان به آنها عشق می ورزد.

  

www.alexlowe.org/

classic.mountainzone.com/climbing/99/interviews/lowe